Καθημερινα,πολιτικοί και δημοσιογράφοι εκμεταλλευόμενοι το γεγονος αυτο, οργιάζουν πάνω στα μυαλά μας. Πρωταρχικός στόχος για την εξάλειψη αυτου του λυπητερού φαινομένου που λαμβανει χωρα στην εποχή μας, είναι η ενίσχυση και η δημιουργια μιας παιδείας που θα διδάσκει την ισότητα σε όλες της τις μορφές, τον σεβασμό προς τους αλλοθρησκους, τους αλλοφυλλους και τους
αλλοεθνεις αλλα και γενικότερα τον σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.Πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές ωστε να μην διδάσκεται ο εθνικισμός στα σχολεία, οι μαθητές να μην παραπληροφορούνται ιστορικά και να μην φανατίζονται θρησκευτικά. Χρειαζόμαστε ενα σχολείο που να διαμορφώνει συνειδήσεις ανθρώπων αλληλέγγυων και ζωντανών, με κριτική σκέψη, και όχι παθητικούς δέκτες μαζοποιημένων προπαγανδιστικων μυνημάτων.
Πέρα απο την προπαγάνδα όμως που ασκείται απο το σύστημα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που αναπτύσσουν το προβλημα του ρατσισμού στα σχολεία. Άσχετα όμως με την πηγή του, το πρόβλημα παραμένει το ίδιο. θύματα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα άτομα διαφορετικής εθνικότητας. Στα ελληνικά σχολεία φοιτούν πάνω από 100.000 αλλοδαποί μαθητές, ένας αριθμός που συνεχώς αυξάνεται. Αυτοί οι μαθητές είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν σημαντικές φυλετικές διακρίσεις οι οποίες μεταφράζονται ως η αίσθηση υπεροχής των στοιχείων του οικείου έθνους και η περιφρόνηση των αντίστοιχων χαρακτηριστικών στοιχείων που συνθέτουν την ταυτότητα άλλων εθνών. Μεταφράζονται επίσης ως η άρνηση και η αδιαλλαξία να δεχθούμε οτιδήποτε που για εμάς είναι ξένο και άγνωστο. Κύριοι εκφραστές αυτού του είδους διακρίσεων είναι οι γονείς, ακολουθούν οι καθηγητές και ελάχιστες εξαιρέσεις μαθητών. Πολλοί είναι εκείνοι οι γονείς, οι οποίοι ενοχλούνται με την παρουσία αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία των παιδειών τους και φέρνουν διάφορα προσχήματα για να τους απομακρύνουν. Την ίδια στάση κρατούν και μερικοί δάσκαλοι και καθηγητές. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούμε τους αλλοδαπούς μαθητές ως καταφύγιο για τη δική μας ανεπάρκεια. Σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών καθηγητών, οι αλλοδαποί μαθητές σπάνια προξενούν προβλήματα, ιδίως όταν τους δίνουμε το σεβασμό που τους αξίζει. Εάν κάποιες φορές παρουσιάζουν απροσάρμοστη συμπεριφορά, οφείλεται στη δική μας άρνηση να τους
εντάξουμε στο σχολικό περιβάλλον και να τους βοηθήσουμε να προσαρμοστούν ομαλότερα. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση δε γνωρίζει σύνορα και δε δίνεται μόνο σε προνομιούχους. Κάθε παιδί δικαιούται ίσες ευκαιρίες στη ζωή. Ας μην το αποκλείσουμε από τη γνώση, την εξέλιξη, το ευτυχισμένο παρόν και το ελπιδοφόρο μέλλον, επειδή απλά γεννήθηκε κάπου αλλού.Εξάλλου, οι διακρίσεις θεωρούνται καταφύγιο για τη δική μας αδυναμία και άγνοια. Την παραδοχή και την κατανόηση την περιμένουμε μόνο από τους δυνατούς. Εσείς έχετε τη δύναμη?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου